شهرام سلامی
حق تعیین سرنوشت در جمهوری اسلامی با تاکید برانتخابات ریاست جمهوری (مورد پژوهی: همسنجی انتخابات ایران، پاکستان و حکومت سابق افغانستان)
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۴۰۲
- ساعت دفاع
- چکیده
-
حق مردم در تعیین سرنوشت به عنوان یکی از حقوق غیر قابل سلب بشر، پایه و اساس بسیاری از حقوق دیگر است. این حق در حکومتهای جمهوری به نحو مطلوبی محقق میشود، چرا که دراین حکومتها مردم به عنوان حاکمان واقعی میتوانند از این حق خود به بهترین شکل ممکن بهرهمند شوند. حکومت جمهوری اسلامی به عنوان تلفیقی از حکومت اسلامی و حکومت جمهوری مدعی است میتواند حاکمیت مردم را در چهارچوب احکام و موازین اسلامی و به عبارتی حاکمیت مردم را در امتداد حاکمیت الهی برقرار کند. تحقیق حاضر با مطالعه سه حکومت جمهوری اسلامی ایران، پاکستان و افغانستان در صدد بررسی نسبت جمهوریت و اسلامیت حکومت در قوانین اساسی و امکانسنجی تحقق حق تعیین سرنوشت در نظام انتخابات ریاست جمهوری سه کشور فوق میباشد. نتیجه اینکه قوانین اساسی هر سه کشور، هر چند تلاشهایی را در جهت برقراری حق تعیین سرنوشت مردم در بستر اصول جمهوریت و در انطباق با موازین اسلامی انجام دادهاند. اما با توجه به قید و بندهایی که به جمهوریت نظام وارد کردهاند، حق تعیین سرنوشت را در حداقلترین حالت آن محقق نمودهاند.
- Abstract
-
The right of people to self-determination, as one of the inalienable rights of human beings, is the base and foundation of many other rights. This right is appropriately realized in republic governments as in these governments, people as the real rulers can benefit from this right in the best possible way. The government of the Islamic Republic, as a combination of the Islamic government and the republic government, claims that it can establish the sovereignty of the people within the framework of the Islamic rules and standards; in other words, it can establish the sovereignty of the people along the lines of divine sovereignty. By studying the three governments of the Islamic Republic of Iran, Pakistan and Afghanistan, the present research aims to investigate the ratio of republicanism and Islamism of the government in the constitutional laws and the feasibility of realizing the right to self-determination in the presidential election system of these three countries. The result indicates that although in the constitutional laws of all three countries, efforts have been made to establish the right to self-determination for the people within the context of the principles of the republicanism and in accordance with Islamic standards, according to the constraints they have imposed on the republic system, they have realized it to the least extent.