حنانه جعفری بیدختی
حبس و بازداشت افراد توسط گروه های مسلح غیردولت از منظر حقوق بشر و حقوق بشردوستانه
- رشته تحصیلی
- حقوق بين الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- ساعت دفاع
- چکیده
-
امروز و از بعد از دهه ?? میلادی در صحنه بین المللی، شاهد غالب شدن مخاصمات مسلحانه غیر بین المللی بر گونه بین المللی آن هستیم؛ مخاصماتی که یک پای ثابت و فعال آن گروه های مسلح غیردولت است که با وجود سازماندهی و در اختیار داشتن اعضا و تسلیحات و همچنین تسلط شان بر بخشی از سرزمین، در قامت یک شبه دولت به کنترل سرزمین و جمعیت می پردازند. شـــکی نیســـت کـــه گـــروه هـــای مســـلح غـــیردولـــت (بـــه لاتـــین Non-state Actors) مـلزم بـه رعـایـت قـواعـد و اسـتانـدارد هـای مـتعددی ذیـل حـقوق بشـردوسـتانـه و در رونــد درگــیری مســلحانــه غــیر بــین المــللی فــعال ، ذیل ماده ? مشترک کــــنوانــــسیون هــــای ???? ژنــــو، آرا متعدد دیوان بین المللی دادگستری و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل هســتند؛ در این میان این گروه ها ممکن است در جریان یک مخاصمه مبادرت به بازداشت افراد بنا بر علل متعدد بورزند، من جمله اینکه گروه های مزبور به دلایل مربوط به مخاصمه افراد را بازداشت کنند (این تفسیر از ماده ? مشترک قابل برداشت است، چون ماده این افراد بازداشتی را دارای حمایت معرفی میکند) اما در عین حال این گروه ها موظفند حداقل های رفتاری را در رابطه با بازداشتیان در اختیار خود اعمال کنند؛ از جمله ا?نــکه بــایــد در رفــتار بــا بـازداشـتیان اصـل رفـتار انـسانـی را رعـایـت کـنند، بـا بـازداشـتیان رفـتار یـکسان فـارغ از رنـــــگ و جـــــنس و طـــــبقه اجـــــتماعـــــی و ... داشـــــته بـــــاشـــــند، ا?نـــــان را از خـــــطرات نـــــاشـــــی از مـخاصـمه دور نـگاه دارنـد و هـمچنین مـبنای قـانـونـی بـرای بـازداشـت افـراد داشـته بـاشـند. ایــــن مجــــموعــــه نــــرمــــاتــــیک را مــــیتوان در مــــاده ? مشــــترک و و پــــروتــــکل دوم الــــحاقــــی ???? به کنوانسیون های چهارگانه ???? بــــه وضــــوح مــــشاهــــده نــــمود. با وجود اینکه اساسا این گروه ها به واسطه اینکه رسما دولت به شمار نمی روند و متعاقبا مخاطب معاهدات بین المللی حقوق بشری، از جمله میثاق حقوق مدنی و سیاسی نیستند، و الزامی نیز برای خود در پایبندی به آن ها قائل نمی شوند، امــــا تعهــــدات حــــقوق بشــــری در مـوضـوع بـازداشـت نـیز متوجه گـروه هـای مسـلح غـیر دولـت مـیگردد؛ ایـن مـسالـه در جـایـی اســــت کــــه اســــاســــا گــــروه مــــذبــــور فــاقــد وصــــف حــــاکــــمیت (sovereignty ) بــــر یــــک قلمرو سرزمینی است و به عبارت بهـتر دولـت حـاکـم بـر سرزمین نیسـت امـا در عـمل و بـه صورت دوفــاکــتو بــر قــلمرو اعــمال صــلاحــیت و کــنترل(jurisdiction) دارد. در ایــن وضــعیت و بـا اتـکا بـر اصـل پـذیـرفـته شـده اثـرمـفید(effectiveness) گـروه مسلـح مـذبـور و در فقـدان اقـــتدار دولـــت حـــاکـــم، نســـبت بـــه جـــمعیت حـاضـر در مـــنطقه و اخـــتصاصـــا در بـــازداشـــت ایشان، بایستی به ماده? و?? میثاق حقوق مدنی و سیاسی پایبند باشد و در این معنی، می بایستی بازداشت و زندانی کردن افراد بر پایه قانون موجود در آن سرزمین بوده و اصطلاحا "بازداشت خودسرانه" نباشد؛ همچنین افراد بازداشت شده باید تفهیم اتهام شده و زمینه بازداشت آنها در دادگاهی قابل پیگیری باشد. نهایتا، گروه های مسلح باید با این افراد بنابر کرامت انسانی شان برخورد کنند.
- Abstract
-
Today and since the ۹۰s in the international scene, we are witnessing the non-international armed transformation in the international scene. Conflicts that have a stable and active leg are non-state armed groups that, despite being organized and possessing members and weapons, as well as dominating a part of the land, control the land and the population as a quasi-government. There is no doubt that non-state armed groups (in Latin Non-state Actors) are required to comply with several rules and standards, such as active non-state actors, under Article ۳. ۱۹۴۹ Geneva Conventions, multiple votes of the International Court of Justice. justice and the resolutions of the UN Security Council; In the meantime, these groups may attack people during a conflict for several reasons, including the fact that said groups cannot attack people due to the existence of conflict (this interpretation can be taken from Article ۳ of the common law, as a substance). These people have the protection of the introduction) but at the same time these groups are obliged to apply the minimum behavior in relation to their detention. Among them, they should respect the principle of humane behavior in dealing with detainees, treating them the same regardless of color, sex, and stigma. They are far away from the dangers of the conflict and also a legal basis for detention. have people This normative group can be clearly observed in the ۳rd common article and the second additional protocol of ۱۹۷۷ to the quadruple conventions of ۱۹۴۹. Despite this, these groups are not officially considered by the government, and subsequently they are subject to international human rights treaties, including the Covenant on Civil and Political Rights, and they are not obliged to adhere to them, but obligations. Human rights in the subject of detention also return to non-state armed grou This issue is where basically the mentioned group lacks the description of sovereignty over a territorial territory, and in other words, the ruling state. He has authority and control over the territory. In this situation and relying on the accepted principle of the effectiveness of the mentioned armed group and the lack of authority of the ruling government, in relation to the Hada community. Article ۹ and ۱۰ of the Covenant of Civil and Political Rights should be adhered to, and in this sense, it should be prohibited to imprison people based on the existing law in that land and not so-called "arbitrary detention". It should also be investigated and can be pursued in a court of law. Finally, armed groups must treat these people with human dignity.